0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Mırra, Arap coğrafyasına ait bir kahve ancak ülkemizde de Adana, Şanlıurfa, Mardin gibi illerimizde sıklıkla tüketilen bir kahve.
Arapça acı anlamına gelen “Mur” kelimesini alan Mırra isminin hakkını vererek dünyanın en sert kahvelerinden biri olma özelliğini taşıyor.
Birkaç kez demlenerek yapılan mırranın yapımı çok zahmetli sadece özel günlerde içilebilen mırranın kendine ait çok farklı bir kültürü de var. Öyleyse gelin, mırra kahvesini tanıyalım.
Oda hayattır cana/ Sohbet esas adama/ Kahve ocakta ağlar/Mırra doldur fincana/ Kerpiç oda serince/ Keçeleri serince/ Keyfim çardağa çıkar/ Mırralar içilince.
Yeşil kahve denilen çekirdek kahve, muhammes adı verilen büyük bir kepçe gibi özel yapılmış tavada kavrulur.
Tavadaki çekirdek kahve yakılmayacak, ham kalmayacak, bir kıvamda tezek ateşinde ya da odun ateşinde kavrulduğunda tadı artmaktadır.
Kaliteli bir kahve kavrulduğunda tavanın dibinde yağ bırakır. Kavrulan kahve, ceviz ağacından yapılmış üzerinde oymalar, sedef işçiliği ve motifler bulunan dibeklerde dövülür.
Kavrulmuş, dövülmüş kahve güğümlerde uzun süre kaynatılır, dinlendirilir, ertesi gün yeniden kaynatılır.
Bu birkaç kez yapılan süzülüp damıtılma işlemi sonunda kahve bükürleşmiş (özleşerek öz olur) işte bu kahveye mırra denir.
Elbette mırrayı ikram etmenin ve içmenin de kuralları vardır.
Bir kere hazırlanan mırra, sağ eldeki cezveyle, sol elde bulundurulan kulpsuz, mekkavi denilen fincanlara aktarılır ve sıcak olarak konuklara ikram edilir. Fincana iki, üç milimetre dibini örtecek kadar konularak her konuğa iki kez sunulur.
Mırra boğazdan inmeyecek, ağızda kaybolacak ölçüde verilir. Amaç kahvenin mideye ulaşması değil, dil ile damak arasında kalarak tat vermesidir. Kahvenin iyisi fincanda iz bırakandır.
Mırra belirli aralıklarda gün boyu ikram edilir. Kahve dağıtılırken konuğun en yaşlısından başlanır ve sağından devam eder.
Kahvenin bir kez verilmesi o kişiyi incitir. Bunun anlamı o kişiyi hesaba almamak, saymamaktır. İki fincandan sonra üçüncü kez içmek isteyen ise kahveden anlamayan, görmemiş kişi olarak kabul edilir.
İkram edilen kahveyi almamak hoş sayılmaz, ancak çok geçerli bir nedeni olması gerekir. Mırra içildikten sonra mırra fincanı elde bekletilir ve dağıtana verilir. Yere konulması saygısızlık işaretidir. Kırk yıl hatırı olan ve büyük zahmetlerle hazırlanıp ikram edilen kahvenin fincanı umursamazca yere bırakılmamalıdır. Yere bırakılan fincanın içi ya altınla doldurulur, ya da dağıtan kişi bekâr ise evlendirilir.
Mırra emek isteyen bir kahve, ayrıca mırra saygıyı ve nezaketi simgeler, dostlukları güçlendirir. Bunu hem mırra ikram edende, hem de mırra içende görürüz.
Mırra deyip geçmemeli, mırra çok özel bir içecektir. Düğünlerde, dini nikâhlarda, sıra gecelerinde, dağ yatılarında, sünnet düğünlerinde, bayramlarda ve baş sağlığı ziyaretlerinde, kuralları içerisinde ikram edilir.
Kahveyi kaynatırlar/ Fincana damlatırlar/ sahipsiz âşıkları/ Vururlar ağlatırlar/ Kahve piştiği yerde/ Pişip taştığı yerde/ Güzel çirkin aranmaz/ Göyıl düştüğü yerde/ Kahve kaynar taşmaz mı?/ Yol geldikten aşmaz mı?/ Merak etme sevdiğim/ Ayrılan kavuşmaz mı?