KÖY ENSTİTÜLERİNİN IŞIĞI SÖNMEYECEK

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

Köy Enstitüleri 17 Nisan 1940 tarihli ve 3803 sayılı yasa ile ilkokullara öğretmen yetiştirilmesi amacıyla açılan okullara verilen addır. Köy Enstitüsü projesi bütünüyle Türkiye Cumhuriyeti’ne aittir ve dönemin Milli Eğitim Bakanı Hasan Ali Yücel tarafından yönetilmiş bir programdır. Kuruluşundan bugüne 83 yıl geçmesine rağmen etkileri hala sürmektedir. Köy Enstitülerinin 83. kuruluş yıldönümü kentimizde yapılan etkinlikler ile anıldı. İlk olarak 15 Nisan Cumartesi günü Atatürkçü Düşünce Derneği Denizli Şubesinde köy enstitülü öğretmenler Ramazan Zeybek ve Yücel Güngör’ ün katıldığı söyleşi yapıldı. Koca çınarlar köy enstitüsü felsefesini ve o günleri dinleyicilere anlattılar.

İkinci etkinlik Yeni Kuşak Köy Enstitüleri Derneği Denizli Temsilciliğinin öncülüğünde Eğitim İş, ÇYDD, Emekli Öğretmenler Derneği ile birlikte yapıldı. Etkinlikte Demandos Mandolin Grubu ve Anadolu Kadınları THM Topluluğu konser verdi.  Etkinlikte Köy Enstitülerini anlatan belgesel gösterimi katılımcılara duygulu anlar yaşattı. YKKED Denizli Temsilcisi Ayşegül Odabaşıoglu yaptığı konuşmada Köy Enstitülerinin ışığının hiç sönmeyeceğini, yeni nesil öğretmenler olarak o ışığı takip ettiklerini söyledi. Eğitim İş Sendikası Denizli Şube Başkanı Namık Kemal Aydoğan yaptığı konuşmada Köy Enstitülerinin kapatılması ile köylerdeki gelişmenin yavaşladığını söyledi. Köy Enstitülü öğretmenlerden Ramazan Zeybek ve Yücel Güngör’ e de söz verildi. Köy Enstitülü Koca çınarlar köy enstitüsü günlerini anlattılar. Katılımcıların duygulu anlar yaşadığı etkinlik köy enstitülü öğretmenlere, Demandos Mandolin Grubu kurucusu Ayşe Gedizlioglu ve Anadolu Kadınları THM Topluluğu şefi Kadriye Kaymak’ a çiçek sunulması ile sona erdi. O günleri andık ama günümüzde yapılacak çok iş var.  Köy okulları yanında öğretmen liseleri, kurumlara bağlı yatılı tarım, kadastro, demiryolu, meteoroloji meslek liseleri yeniden açılırsa Köy Enstitüleri ruhu yeniden canlanır.   Kırsal bölge çocuklarının elinden tutulur ise kırsal – kent dengesi yeniden kurulur. Köyden kente göç azalır. Tarımsal üretim çeşitliliği ve kalitesi artar.