0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Rahman ve Rahim olan Allah’ın adıyla Cenab–ı Hak, kendisine ibadetten sonra ikinci derecede anne ve babasına hürmetkâr davranılmasını emrediyor. Yavruları için hiçbir fedakârlığı esirgemeyen anne ve babasına karşı gereken teşekkürü yerine getirmeyen bir kimseden diğer insanlara saygı göstermesi de beklenemez. Efendimiz (sas),“Allah’ın rızası, anne ve babanın rızasındadır. Allah’ın gadabı anne ve babanın gadabındadır.”(Tirmîzî, Birr, 3.) buyurarak çok önemli bir noktaya dikkat çekiyor. Cenab–ı Hak, Nisa Suresi 36’ıncı ayette anne– baba hakkının yerini kendi hakkından sonraya koyuyor ki, bu evlatlar için yeterince açıklayıcı olsa gerek: “Allah’a ibadet edin ve O’na hiçbir şeyi ortak koşmayın. Anaya–babaya, akrabaya, yetimlere, yoksullara, yakın komşuya, uzak komşuya, yakın arkadaşa, yolda kalmışa, ellerinizin altında bulunanlara iyi davranın.

Şüphesiz Allah, kibirlenen ve övünen kimseleri sevmez.” Bir kişinin size yaptığı en küçük bir iyiliğe teşekkürle karşılık vermeniz, onun iyilikleri artırmasını sağlayacaktır. Zor giden işin bir safhasında edilen içten bir teşekkür, işin daha iyi gitmesi için, dinî yönden de hukuki yönden de cezası olmayan güzel bir ‘rüşvet’ (!) gibidir. Teşekkür iyilikleri artırır. Hiç karşılık vermediğimiz bir iyilik daha sonra aynı şartlar altında tekrar yapılmayacaktır. Nimetin artırılması şükre, yani teşekküre bağlanmıştır. Zira Allah teala bir ayette “Eğer şükrederseniz, Ben nimetlerimi daha da artırırım…” (İbrahim, 14/7) buyurmaktadır. Allah, şükredene nimet ve ihsanlarını artırdığı gibi, insanlar da teşekkürle karşılık verene farklı yaklaşmaktadır. Nankör kelimesinin kullanıldığı insanlar nimetleri göremeyen insanlardır. İnsanın vazifesi, Efendimiz’in bir hadisinde de ifade edildiği gibi, musibet yönünden kendinden daha fazla sıkıntısı olana bakmak ve şükretmektir. Refah ve zenginlik yönünden de şükredebilmek için kendinden daha zor durumda olanlara bakmak insana Allah’ın kendisine olan nimetlerini kavrama adına engin bir ufuk açacaktır. Kur’an, infak hakkında şöyle bir benzetmeye yer verir: “Allah’ın rızasını kazanmak ve ruhlarındaki cömertliği kuvvetlendirmek için mallarını hayra harcayanların durumu, bir tepede kurulmuş güzel bir bahçeye benzer ki üzerine bol yağmur yağmış da iki kat ürün vermiştir. Bol yağmur yağmasa bile bir çisenti düşer (de yine ürün verir).

Allah, yaptıklarınızı görmektedir.” (Bakara, 2: 265). İyilik, karşılığını sadece Allah’tan bekleyerek yapılır. Yapıldıktan sonra başa kalkmak o iyilikten elde edilecek sevabı bitirir. Bu ayet ile bundan önce inmiş “Mallarını Allah yolunda harcayanların örneği, her bir başağında yüz tane olmak üzere yedi başak çıkaran bir taneye benzer. Allah dilediğine kat kat verir. Allah lütfu geniş olandır, bilendir.” (Bakara, 2: 261) şeklindeki ayet, birlikte düşünüldüğünde Allah yolunda harcama yapmanın sevabı “yedi yüz katın” da üstüne çıkmış olmaktadır. Ayette infak, verimli bir toprağa benzetilmektedir. Öyle bir toprak ki diğerlerine nispetle az bir su, ürün elde etmek için yeterli olmaktadır. İnen yağmur, asla tufan boyutlarına çıkmaz, verimli toprağı destekleyici niteliktedir. Dolayısıyla kısa yoldan sevap elde etmek isteyenler, infak türü iyiliklerine ağırlık vermelidir. “Davet (dine çağrı) ile (ikram etmek) arasında yakın bir ilişki vardır.” sözü bu durumu gayet güzel anlatmaktadır. İnfak edenler, bu iyiliğin insanlar tarafından bilinmesini sağlamaya çalışmamalıdırlar; çünkü insanın kendisini gösteriş yapmaktan alıkoyması zordur. Ayette belirtildiği gibi Allah, insanların yaptıkları iyiliği görmektedir. Nihai anlamda zaten ödül verecek olan, insanlar değil O’dur. Allah CC selamı bereketi Rahmeti üzerinize olsun…