Ülkemiz’ de 6 Şubat’ta memleketimizin bir bölümünü yıkıma uğratan, on vilayetimizi etkileyen depremde çok sayıda canlarımızı da kaybettik acımız çok büyük.
Kimi ailesini, kimi annesini, kimi babasını, kimi evlatlarını kaybetti. Gece mutlu mesut yattıkları evlerinde gece yarısı saat 04.17 de oluşan depremle evleri parçalandı, aileleri parçalandı, hayatları altüst oldu yaşamları değişti, dünyaları değişti param parça oldular.
Yıkıntıların altından kimisinin cenazesi çıktı, kimisi yaralı çıktı, kimileri ise uzuvlarını kaybetmiş olarak çıkarıldı.
Yıkıntıların altından çıkarılan çocukların, çıkartılarken söyledikleri, insanlara, insanlığa ders niteliğindeki sözlerini sizlerle paylaşmadan geçemeyeceğim.
- Saatler sonra kurtarıldığında avcundaki kuşu gösterip; “siz gelinceye kadar kuşumla konuştum” diyen çocuk,
- “Ne oluyor ya? Ne oluyor ya!” diyerek iki günlük uykusundan uyanan çocuk,
- “Su içer misiniz?” sorusuna “Yok daha muayene olmadım” diyen çocuk,
- “Ama benim yarın okulum var” diyen çocuk,
- “Evde miyim? Bizim eve nasıl girdiniz?” diyen çocuk,
- “Ellerim bak bembeyaz oldu, çok üşüdüm, çok susadım!” diyen çocuk,
- “Gitmek istiyorum artık, anneanneme gitmek istiyorum” diyen çocuk,
- “Gece bitmedi mi?” diyen çocuk,
- “Ben çok ağırım ama” diyen çocuk,
- “Kardeşim de içeride, o, çok küçük onu da alın” diyen çocuk,
- “Acele etmeyin biz iyiyiz” diyen çocuk,
- “Kardeşim çok minik o ölebilir” diyen çocuk,
- “Kardeşin nerede” sorusuna, “kardeşim de burada yatar” diyen çocuk,
- “Neden gelmiyorsunuz hala?” diyen çocuk,
- “Az kaldı geliyoruz” açıklamasına, “Burada yer yok ki nereden geliyorsunuz?” diyen çocuk,
- “Ben sizi neden göremiyorum ki?” diyen çocuk,
- “Daha çok mu bekleyeceğim” diyen çocuk,
- “Elimi tutmayı bırakma!” diyen çocuk,
- “Sen benim kim olduğumu tanıyor musun?” iyen çocuk,
- Üniformalı kurtarıcılara; “Hepiniz ikiz misiniz? Bir biriniz gibisiniz” diyen çocuk,
- “Gözümü biraz kapatabilir miyim?” diyen çocuk,
- “Kardeşim hep uyudu, o bazen uyuma taktiği yapar” diyen çocuk,
- “Her şey üstüme düşmüş neden?” diyen çocuk,
- “Sen kimsin?” diyen çocuk,
- “Herkes nerede?” “buradayız ya” yanıtına, “Hayır annemgiller nerede?” diyen çocuk,
- “Çok yoruldum ağlamaktan” diyen çocuk,
- “Bu benim bebeğim değil ki, şu yeşil montlu amcanın çocuğu buradan ölü çıkmış o da bana verdi” diyen çocuk,
- Kendisine yardımcı olan kişilere; “Çok mu yoruldunuz? Teşekkür ederim” demeyi ihmal etmeyen koca yürekli nazik çocuk,
Hepinize çok ama çok geçmiş olsun, Allah sizlerin ve tüm halkımızın, depremzedelerin yardımcısı olsun.
Gözlerinizden kocaman öpüyorum sevgili çocuklar.
News
