SENDEN GELDİM

Ya Rab, beni kul aşkından uzak tut
Yaşatma dünya zevklerini bana…
Nazar kıl gönlüme sendedir umut
Senden geldim zahir, varayım sana…
 
Arındır nefsimi küfr-ü şehvetten
Irak tut gönlümü ehl-i dünyadan…
Nasipsiz kalayım sefih hayattan
Senden geldim zahir, varayım sana…
 
Ebet sensin, ezel sen, kulunum ben
Âlemleri yarattın, Rabbimsin sen…
Esirger korursun, Rahmansın sen
Senden geldim zahir, varayım sana…
 
Huzur-u Mahşer’de affeyle ya Rab
Kerem kıl kuluna, esirge ya Rab…
Çoktur günahlarım, setreyle ya Rab
Senden geldim zahir, varayım sana…

TERAZİ

Acıların gün be gün artıp
Umutların körelmeye yüz tuttuğu
O zorlu, o çetin günde
Teraziyi alarak elime
Tartmaya başladım hayatı…
Bir kefeye hayalleri koydum
Sıcaktılar yaz günleri gibi
O hayallerde
Keyfini sürdüm mutluluğun…
Öbür kefeye gerçekleri koydum
Soğuktular kış günleri gibi
O gerçeklerde
Sancısını yaşadım mutsuzluğun…
Elimde bir terazi
Tartıyordum hayatı
Gerçek, hayalin ensesinde
Neşe, hüznün pençesinde…
Zıtlıklarla doluydu hayat
Puslu bulutlar ardındaydı umut!
Terazi düşerken elimden
Şu sözler döküldü dilimden:
Bu dünyada mutlu olmayı unut
Türlü umutlarla kendini avut!